چشمه های آب زیرزمینی منبعی از ویروسهای پنهان
در بسیاری از مناطق آفریقا، چشمه های آب زیرزمینی منبع حیاتی و با ارزش آب هستند. در عین حال آنها یک مخزن بیماری نیز محسوب می شوند. تحقیقات ارائه شده در مجمع عمومی اتحادیه علوم زمین اروپا در وین نشان می دهد که منابع آبهای زیرزمینی در غنا، تانزانیا و اوگاندا حاوی جوامع متنوعی از ویروس ها - از جمله مواردی که خطری برای سلامتی انسان در بر دارند هستند.
در بسیاری از مناطق آفریقا، چشمه های آب زیرزمینی منبع حیاتی و با ارزش آب هستند. در عین حال آنها یک مخزن بیماری نیز محسوب می شوند. تحقیقات ارائه شده در مجمع عمومی اتحادیه علوم زمین اروپا در وین نشان می دهد که منابع آبهای زیرزمینی در غنا، تانزانیا و اوگاندا حاوی جوامع متنوعی از ویروس ها - از جمله مواردی که خطری برای سلامتی انسان در بر دارند هستند.
این مطالعه که توسط مرکز تحقیقات آب دلف در هلند و تعدادی از دانشگاه های محلی انجام شده است، اولین موردی است که چنین اجتماعات گسترده از ویروسها را در آبهای زیرزمینی یافته است. در میان 25 خانواده ویروسی یافت شده ویروس آبله مرغان و تبخال، مسئول تعدادی از عفونت های پوستی بودند. ویروس پاپیلوم (Papillomavirus)، که باعث چندین نوع سرطان می شود، در آب نیز وجود داشت. دانشمندان می گویند این روش فقط بخشی از آنچه ممکن است در آنجا وجود باشد را نشان می دهد و روشهای دیگر ممکن است بسیاری از ویروسهای دیگر را نشان دهد.
با توجه به یافته های جدید، دلیل این تعداد زیاد پاتوژن ها بهداشت ضعیف در مناطقی است که آب شیرین از سطح آن نفوذ کرده و منبع آب زیرزمینی را تغذیه می کند. در آنجا، ویروس ها برای چندین سال قبل از تخلیه به سطح باقی می مانند. برای رفع این مشکل به بهبود وضعیت بهداشتی و تأمین آب سالم نیاز است، اما همیشه منابع کافی برای مقابله با هر دو وجود ندارد. در مناطقی مانند کامپالا (اوگاندا) حتی 60٪ از مردم به آبهای زیرزمینی عنوان یک منبع آب متکی هستند و گزینه دیگری وجود ندارد.
در آکره (غنا) و کامپالا - سیستم های آب زیرزمینی کاملاً محصور هستند و مساحتی را پوشش می دهند که رابطه تناتنگی با توزیع جمعیت دارد. این بدان معناست که می توانید از یک رویکرد محلی برای مدیریت آب های زیرزمینی استفاده کرد و چیزی را بایستی برای جوامع ساکن در آنجا توسعه داد که تنها برای آنها مفید باشد.
ژان ویلم فوپن، هیدروژئولوژیست و تیمش وقت خود را صرف یادگیری از جامعه کرده اند و مسیرها را برای آینده با هم مشخص می کنند - رویکردی به نام مدیریت انتقال (transition management). هر مسیر به مداخلات کوچک منجر می شود، که تیم می تواند از آن بیاموزد. فوپن می گوید: "هنگامی که با یک جامعه کار می کنید و با افراد آن جامعه جلو می روید، نتایج زیبا و غیر منتظره ای کسب می کنید."
از نظر فوپن، شور و شوق مردم محلی به این رویکرد یکی از بخشهای مهم کار است: "ما می بینیم که این روش در جوامع دیگر در غنا و کامپالا تکرار می شود، این بزرگترین دستاوردی است که می توانیم از آن کسب کنیم."
مسائل زیادی برای روشن کردن جوامع ویروسها وجود دارد. به عنوان مثال، دانشمندان هنوز نمی دانند ویروس ها مرده یا زنده هستند. 70٪ DNA یافت شده در چشمه ها بصورت ناشناخته باقی مانده. علاوه بر این، یک گروه ویروس کاملاً مجزا وجود دارد - ویروس های RNA - که هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته اند.
سارا میوت، از بخش رسانه ای اتحادیه زمین شناسی اروپا
